Diem Do

Diem Do groeide op in Emmen, Zuid-Oost Drenthe. Een gebied met veel werkloosheid. Tijdens haar studie Bestuurskunde kwam ze erachter dat dat haar eigenlijk heel ongelukkig maakte. Omdat ze al begonnen was met afstuderen, ging ze op zoek naar een baan in die richting. Maar er was niks te vinden. ‘Ik besloot verder te kijken, naar dingen die ik nog meer interessant vond. De ICT had me altijd geboeid, maar het voelde niet als een sector waarin ik aan het werk kon. Ik had immers een totaal andere achtergrond en was nooit goed in vakken als wiskunde en dergelijke.’

Omdat de kranten en banensites permanent vol stonden met ICT-vacatures, ging het jeuken. ‘Ik dacht, hier liggen zo veel kansen. Ik ga dit leren.’ Ze stopte haar bijna afgeronde studie en leerde zichzelf, op de zolderkamer van haar ouderlijk huis, met behulp van online tutorials, de basis aan van het programmeren. Al doende realiseerde ze zich dat er meer mensen moesten zijn in eenzelfde soort situatie. Toen kwam de drang om dit op grotere schaal uit te rollen en zo een grote groep werkzoekenden te kunnen helpen aan nieuw toekomstperspectief: het idee voor CodeGorilla was ontstaan. ‘Ik kwam erachter dat er aan de aanbodkant ook veel anders kon. Veel bedrijven - ook buiten de ICT-sector - kijken op een hele traditionele manier naar het aannemen van nieuwe mensen. Dit is zo zonde. Heel veel talent en potentie bereiken nooit de arbeidsmarkt, doordat niet iedereen dezelfde kans krijgt.’

Elk bedrijf gaat erop vooruit als er werknemers in dienst zijn met uiteenlopende achtergronden. Vrouwelijke programmeurs? Ja natuurlijk, een groot deel van de eindgebruikers is immers ook vrouw. Een applicatiebouwer voor de zorg die biomedische wetenschappen heeft gestudeerd? Logisch! En hoeveel baat heeft een museum bij een IT’er die de archieven digitaliseert maar ook geschiedenis studeerde? ‘We denken veel te veel in rechte lijnen, terwijl de diagonale lijnen zo veel meer perspectief bieden. Laat de ICT-sector een afspiegeling zijn van de samenleving, daar profiteert uiteindelijk iedereen van. Niet enkel in politiek opzicht, maar juist ook in economisch opzicht.’